Bijna op de helft

Daar gaan we weer.

Vandaag krijg ik mijn dertiende bestraling. Vanmorgen moet ik eerst al vroeg bestralen in Dordrecht, waarna ik direct door moet naar de Daniël den Hoed in Rotterdam voor een tussentijdse controle. Alles verloopt heel voorspoedig. In Dordrecht zijn we ruim op tijd en word ik bijna direct binnengeroepen. In Rotterdam mag ik er even snel tussendoor, omdat ik geen vaste afspraak heb. Normaal gesproken komt de arts de patiënt zelf even roepen, maar als ons nummertje aan de beurt is, ..... blijft de deur echter dicht! Toch maar opgestaan en zelf de behandelkamer geopend. De vrouwelijke arts staat ons al op te wachten. Met een guitige blik in haar ogen zegt zij dat ze expres niet naar buiten gekomen is, want er zitten al mensen anderhalf uur te wachten en ze is bang voor de boze blikken die zij zal krijgen, als zij ons binnen roept. Zij wil ons toch even tussendoor helpen. Het gesprek duurt ook niet zo lang. Bij navraag hoe ik me voel, zeg ik dat ik dat het heel goed  gaat. Zij vraagt of ik geen last heb van steken in de borst, jeuk aan de bestraalde huid heb en of ik nog geen last van vermoeidheid heb. Steken voel ik af en toe wel, maar dat is zo minimaal, dat het geen naam mag hebben en van jeuk en vermoeidheid heb ik gelukkig nog steeds geen last. Bij controle ziet ze wel dat het gebied al wat rood begint te worden. Zij bereid me erop voor dat ik van nu af aan best wat last kan krijgen, onder andere ook van een flink jeukende huid en dat ik dit direct door moet geven als het te erg wordt, dan zal zij zo snel mogelijk een recept voorschrijven. Om 11.30 uur zijn we al weer op weg naar huis. Dat is gelukkig snel gepiept.

Erasmus MC / Daniël den Hoed
in Dordrecht

Volgende week dinsdag, 5 juni, krijgen we de volgende hobbel. Dan komt er iemand bij ons thuis, om een pruik aan te meten. Elke keer een stapje verder. Gelukkig zijn de meiden van plan hierbij aanwezig te zijn en Henk natuurlijk. Hij moet er tenslotte steeds tegenaan kijken. We wachten maar af!