't Gaat goed

Ik zit nu in de derde week na de 1^e chemo. A.s. dinsdag moet ik weer. Ik voel me lichamelijk uitzonderlijk goed. Het is echt een wonder. Ik geniet van elke dag die ik zo heb, zeker nu de volgende chemo dichterbij komt. Elke ochtend word ik wakker met de bange vrees dat er plukken haar op mijn kussen liggen, maar tot nu toe ligt er niets. Wel komen er bij het kammen steeds grotere plukjes mee, dus vandaag of morgen zal het toch gaan gebeuren. We zullen maar afwachten. Ik wil in ieder geval proberen of ik de pruik vrijdag kan krijgen, vóór het weekend. Dan wil Heleen vrijdag mijn haar eraf halen. Ik vind het fijner dat zij het doet, dan een vreemde. Het is toch iets wat heel persoonlijk is en waar we liever geen vreemde bij hebben. Volgens de vrouw waar ik de pruik heb uitgezocht is dit echter best moeilijk als dochter en zij wil het ook gerust doen. We zullen wel kijken. Ik ga er in ieder geval vanuit dat ik aan het eind van de week mijn haar kwijt zal zijn. De meeste mensen komen met de 2^e chemo al met een pruik of doekje. Dus daar moet ik ook maar vanuit gaan. Ik hoop van harte dat het nieuwe middel, Emend, dat ik van te voren zal krijgen, gezegend zal worden en dat ik niet meer zo verschrikkelijk ziek zal worden. Ik ga er nu wel met gemengde gevoelens naar toe. Voel me op het ogenblik tamelijk down, ik hoop dat dit snel anders zal worden.