Hoofdpijn

Al meer dan een week word ik geplaagd door hevige hoofdpijnen. Ze komen aanvalsgewijs aan één kant van mijn hoofd en slaan er als messen in en dat ongeveer om de minuut of zelfs nog korter. Je krimpt in elkaar, je oog raakt geïrriteerd , gaat tranen en het neusgat aan die kant begint te lopen. Paracetamol helpt er niet tegen. Het enige dat na een uur ongeveer wat werkt,  is één à anderhalve saridon. Zo gauw dit weer uitgewerkt is, slaan de steken weer toe. Zelfs ’s nachts word ik er om een uur of 4 of 5 van wakker en moet ik snel medicijnen innemen, omdat het niet uit te houden is. Ik ben bij de huisarts geweest en gisteren bij de neuroloog in Leerdam. Deze zeggen dat het heel erg op clusterhoofdpijn lijkt. Het zit blijkbaar wel in de familie. Mijn vader en broer hebben er ook last van gehad. Om uit te sluiten dat het geen uitzaaiing van de borstkanker is,  moet ik op 10 oktober door een hersenscan. Een CT-scan.  Ik hoop echter dat deze hoofdpijnen weer zo plotseling verdwijnen als ze gekomen zijn, want dat houd ik niet uit tot 10 oktober.

Ik zou het wel fijn vinden als de vierde chemo volgende week gewoon door kan gaan, want ook daar wil ik natuurlijk zo snel mogelijk weer vanaf zijn, zodat ik weer kan gaan opknappen. Ik hoop en bid dat alles een keer ten goede mag nemen. Er gebeurt niets bij geval, maar er is niet veel voor nodig om weer in de put te zitten. Dat merk ik nu wel.