In afwachting van de bestralingen

Wat blijft er straks nog
 van mijn haar over ?

Nu is het wachten op een oproep voor de  bestralingen. Ik heb aangegeven deze het liefst in Dordrecht te krijgen, dan kan ik ook, als ik het wil, met eigen vervoer. Zelf naar Rotterdam rijden, naar de Daniël den Hoed Kliniek, zie ik niet zitten. Misschien ga ik ook wel met de taxi. Velen raden dit aan. We zien nog wel.

Ondertussen brengen we nog een bezoek aan de oncologieverpleegkundige. Zij legt ons uit wat voor kuur ik zal moeten ondergaan. Het zal de zogeheten FEC kuur zijn. Ook geeft zij ons informatie over de eventuele bijwerkingen hiervan en die vind ik niet mis:

• Volledige haaruitval (dit begint na + 2 tot 3 weken)
• Misselijkheid, verminderde eetlust
• Diarree
• Irritatie van de mond
• Bloedvaten in de arm kunnen geïrriteerd en pijnlijk  raken
• Invloed op de werking van het beenmerg
• Je kunt vervroegd in de overgang raken ( hier heb ik in ieder geval geen last van, dat ben ik al)

Je kunt dat allemaal maar beter niet weten, want het lijkt me beslist geen pretje.

We moeten het in deze weken allemaal gaan verwerken en moeten nu gaan nadenken over zaken als: wil ik een pruik, of neem ik hoofddoekjes, of allebei?  Ik moet gaan wennen aan het idee, dat ik helemaal kaal zal worden. Hoe zal ik er dan uitzien? Zal ik erg naar zijn van de chemo’s? Zal ik er goed doorheen komen? Dit maakt me beslist niet vrolijk en erg onzeker. Ik kan niet meer onbevangen blij zijn. Steeds komt alles wat me te wachten staat mij voor ogen en dan wordt de blijdschap weer getemperd. Maar …… ik besef steeds meer, dat dit niet over zal gaan als ik zo op mezelf blijf zien, maar dat ik het oog naar boven moet slaan, om alles van Hem te verwachten en al mijn angsten en noden bij Hem te brengen. Niet dat ik dat niet doe, maar ik blijf toch maar in datzelfde kringetje ronddraaien. Het is zo’n innerlijke worsteling! Ik hoop dat Hij het zelf van mij over zal nemen, zodat ik eindelijk eens rust krijg in mijn hoofd. 

Ik kreeg zojuist een kaartje met de tekst uit 1 Korinthe 10 vers 13, waar staat:

"Ulieden heeft geen verzoeking bevangen dan menselijke; doch God is getrouw, Die u niet zal laten verzocht worden boven hetgeen gij vermoogt; maar Hij zal met de verzoeking ook de uitkomst geven, opdat gij ze kunt verdragen."

Dit had ik nu net nodig! Als ik dat nu maar in het oog mag houden en mezelf aan Zijn Vaderlijke zorg mag toevertrouwen, dan is het goed. Als ik dat nu eens zal mogen ervaren, wat zal ik, ondanks alles, dan  gelukkig zijn! 

Ondertussen hebben we ook de oproep binnen gekregen voor het intakegesprek wat betreft de bestralingen. Morgen, woensdag 25 april, worden we om 9.00 ’s morgens in de Daniël den Hoed Kliniek verwacht. Ik ben benieuwd. We gaan het volgende traject in!